‘Als ik straks maar niet wéér sta te schreeuwen tegenover een man die mijn vader moet voorstellen…’ Ik hoor het me nog zeggen, op een van de opstellingsweekeinden. Ik doe dus aan opstellingenwerk, een vorm van improvisatietheater waarbij je met een groep welwillende mensen elkaars privéproblemen naspeelt. Het begint nu echt voet aan de grond…

Soms verzamel ik oude gedachten. Zoals deze: wat mensen je niet vertellen over de tijd met jonge kinderen is dat je zéker twee maanden per jaar een dikke streep in je agenda moet zetten – zo in oktober en in februari. Of beter: scheur de pagina’s er uit. Die tijd is niet van jou, die…

‘Hier stond een school. / De tijd heeft haar verpletterd. / Het geraamte van het trappenhuis / het laatste dat nog stond. / Deze letters wat men redden kon / uit de klauwen van voortvarendheid.’ Dit is het begin van een gelegenheidsgedicht dat ik schreef met Schrijversharten (Laurens van der Zee en Annie van Gansewinkel)….

Heb je weleens in een kerk op je rug op de grond gelegen en naar het orgel geluisterd? Gedanst in de winkelstraat; de geur geroken van schroeiend hout, toen je je naam er met een soldeerpen in brandde? WAGENINGEN – Deze zomer hebben honderden Wageningse kinderen ervaren hoe het is om cultuur te maken, of…

Aan een plein gelegen, het Place St-Germain-des-Prés, nummer 6 is het fameuze literaire café Les Deux Magots. Aan de muur hangt een foto van Pablo Picasso en zijn geliefde Dora. Zijn muze, mooi als ze is, kijkt wat verveeld in de camera. De briljante Picasso, breedgeschouderd en oud, in een hemdje. Ze kwamen hier ooit,…

“Aan het werk… niet aan het werk?” De beperkte woordenschat van mijn vriend, de loempiaman, stelde me regelmatig voor onverwachtse keuzes. (Want hoe noem je het als je een netwerkbaan hebt en op je vrije dag koffie drinkt met een werkrelatie?) Hij zag de afgelopen jaren alles, vanuit zijn witte karretje en had de gewoonte…

Het is de dag van Sint-Jan, de langste dag van het jaar. Volgens de traditie staat dan niet alleen de natuur, maar ook de mensheid in bloei: vol van feestjes en nieuwe initiatieven. De energie is hoog, pronkerig en vluchtig. In de brandende zon staan aan de kade bij de Rhenense veerpont een paar mannen…

Afgelopen weekeinde mocht ik het Woetstok-festival presenteren, samen met Tessa Waalderbos. Het was een feestje om te mogen doen, maar nog mooier om bij deze organisatie betrokken te zijn. De Woetstok-organisatie is met elke editie een vol jaar bezig. Na het feestje van deze keer begint de voorbereiding voor 2024 alweer bijna. Over een paar…

Een jubileum: inmiddels woon ik een jaar op mezelf, in de Wageningse Bloemenbuurt. Alleen. Aanvankelijk was het moeilijk, maar inmiddels heeft deze woonplek mythische proporties aangenomen. Want iedereen begint in een flatje, dat is algemeen bekend. Pas daarna woont men op de grond. Het is de broedkamer van de mensheid. Larven gestapeld in een honingraat….

De dichter Martinus Nijhoff (1894-1953) heeft mijn interesse – ten eerste omdat hij een literaire duizendpoot was: dichter, vertaler, toneelschrijver. Hij dacht als een uitgever, opportunistisch en commercieel, maar hij was een beroemd voorstander van autonomie in de kunsten.  Zijn werk en zijn leven waren vol tegenstrijdigheden, wat hem achteraf ongrijpbaar maakt – en voor…