Vandaag is mijn jongste jarig. Ze is bij mijn ex en dat is wat ongemakkelijk, omdat ik dan toch graag langskom om haar ontbijt op bed te geven. We geven haar een drumstel, dat is omdat ze sinds een jaar in een bandje zit. Zij is de drummer. Het punt is: ze heeft nog nooit…

In een aantal gesprekken, aangezwengeld door het Het Nationaal Comité Herdenking Capitulaties 1945, kwamen drie van de Wageningse stadsdichters tot nieuwe inzichten en zelfs wat dichter bij elkaar. ‘… Sorry, maar ik heb helemaal niks met die hele Tweede Wereldoorlog,’ durfde de huidige stadsdichter Ellen te zeggen. Oud-stadsdichter Laurens: in mijn jeugd werd er niet over…

Het ene fruit is grappiger dan het andere. Stel je voor, je zou een mop vertellen en die begint met ‘Er kwam een banaan bij de dokter…’ Dan weet je dat het lachen wordt. Een simpele appel krijgt dat niet voor elkaar. Misschien is het de kleur of de vorm. Iemand zou er op kunnen…

De bliksem splijt de grauwe lucht Met weergaloze kracht Donder, traag gebulder Dreunt dreigend door de nacht Zij die nog leven, opnieuw bevreesd Zij die weten hoe de oorlog is geweest Rotterdam… – Frédérique Spigt, Rotterdam (2000)   “De sfeer van die nieuwbouwstad vol littekens heeft me opnieuw geïnspireerd. Gisteren reed ik erheen voor  een…

Verdwaalt u ook wel eens? Laatst sprak ik een ex die nu dolgelukkig is in de liefde. Ze vertelde over een weekeindje weg met haar vriend en zei: ‘Ik breng ons erheen, en vanaf daar weet hij de weg. Ik weet niet hoe hij het doet, maar het voelt heel fijn’. Conclusie: hij is een…

“Een doos is de perfecte façade. Het reduceert alles tot iets voorspelbaars met gelijkvormige dimensies: vierkant, bruin, karton. Dozen kun je rechtzetten, verplaatsen of opstapelen, daar houdt het wel een beetje mee op. De beperking maakt me rustig, ze helpt me met nadenken. Je zou kunnen zeggen dat het is als Brinta voor de hersenen…

Mijn tienerdochter keek online naar de Japanse tekenfilmserie Chainsaw Man. De hoofdpersoon is een jongeman met een gemotoriseerde zaag als hoofd en twee kettingzagen die uit zijn armen groeiden. Ik heb het met haar gekeken en wist niet of ik moest lachen of gillen toen ik zag wat hij deed met die gevaarlijke ledematen. Pulp. Uw…

Op de eerste dag van de poëzieweek, op 26 januari 2023 hield schrijver Wim Kozijn in Tiel, vlak bij de Martinus Nijhoffbrug een lezing over Nijhoff. Ik ben al even niet in zijn voetsporen geweest. De poëzieweek is dit jaar grotendeels langs me heengegaan. De enige gedichten die ik las werd me door anderen aangereikt…

Ik ben een zilvervisachtige – een papiervisje, steeds weer aangetrokken door tonnen paperassen, boeken en geschriften. Ik zit graag aan in hoogte verstelbare bureaus tussen andere papiervissen, knipperend in het bleke tegenlicht van digitale pagina’s – in gebouwen met glazen gevels die modern ogen maar waarin de kennis al van oudsher huist: de bibliotheek. Een…

Er is een wereld beroemd schilderij door Casper David Friedrich, getiteld “Der Wanderer in Nebelmeer”. Het toont een man met wandelstok stok, op de top van een berg. Hij kijkt neer op een kolkende wolkenmassa, statig. Dat werk heeft me altijd geboeid – ik identificeer me met hem, die mysterieuze figuur, van de rug afgezien….